بررسی اثربخشی آموزش برنامه رانندگی ایمن بر استفاده از تجهیزات ایمنی رانندگان موتورسیکلت

سابقه و هدف: صدمات ترافیکی و تصادفات نهمین عامل مرگ ومیر در جهان محسوب می شوند. رانندگان موتورسیکلت چیزی در حدود 14 درصد از کل مرگ ومیرهای ترافیکی جهان را به خود اختصاص داده اند. یکی از عوامل اصلی که سلامت موتورسواران را در حین رانندگی تهدید می کند عدم استفاده از تجهیزات ایمنی می باشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه رانندگی ایمن بر استفاده از تجهیزات ایمنی رانندگان موتورسیکلت انجام شد. روش بررسی: طرح پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره­ پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه رانندگان موتورسیکلت شهرستان بابل بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 60 نفر انتخاب شدند که این تعداد به صورت تصادفی 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه رفتار رانندگی راکبین موتورسوار را تکمیل کردند. برنامه آموزش رانندگی ایمن به مدت هشت هفته، 16 جلسه و 32 ساعت به گروه آزمایش آموزش داده شد و به گروه کنترل آموزش داده نشد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ­ها از تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر استفاده شد. یافته ­ ها: نتایج به دست آمده نشان داد بین نمرات استفاده از تجهیزات ایمنی رانندگان موتورسیکلت در پیش آزمون با پس آزمون و پیگری گروه آزمایش (767/4= f) تفاوت وجود داشت که در سطح( 1000/0p